Het is na de kerst tijd om de voorraad Bandol, Bourgogne en Elzas aan te vullen. De wijnproeverijen verlopen altijd uitstekend. De potentiële koper wordt in de watten gelegd. Exclusieve locaties, de kostbaarste wijnen proeven, eten van topkoks en genoeg soapies om later over op te scheppen… Wat het allemaal niet moeten kosten!
Dan begint het pas. Je hebt besteld, steeds vaker via de mooie webwinkel van de handelaar, en dan komt de logistiek. En dan blijkt logistiek te stoppen bij onze voordeur. Een voordeur midden in een oude binnenstad en op 2-hoog wonen wij.
Dat we lastig wonen weten wij al lang dus spreken we altijd af dat de leverancier even belt voor de levering. De eerste chauffeur kwam overdag, volkomen onaangekondigd, gestresst uit Limburg en besloot 40 dozen gewoon voor onze voordeur neer te zetten. De lokale dakloze grootgebruikers verzamelden zich prompt voor onze deur. Bovendien bleek na telling twee dozen te ontbreken. De Vosnee Romanee… Kortom een chauffeur met smaak.
De tweede leverancier, een gerenommeerd Amsterdams wijnhuis, was nog erger… op de vraag even mee te helpen de 8 dozen mee naar boven te nemen reageerde hij boos met ‘ik ben vinoloog en geen leverancier’… Oops! We moesten ons als klant diep schamen, want hij was helemaal voor ons uit zijn wijnfort gekomen om met zijn eigen Volvo-station de wijnen af te leveren. Kortom, herenleed in de Amsterdamse grachtengordel.