De drukte in binnensteden en woonwijken wordt steeds groter. Stedelijke distributie moet schoner, stiller, veiliger en liefst gewoon onzichtbaar. In stromen naar bouwplaatsen, horeca en consumenten, en de afvalstromen de steden uit, is nog veel winst te behalen. Maar, de spelregels voor eigen vervoer staan het delen van capaciteiten en bundelen in de weg. Waarom is er geen gelijk speelveld voor eigen vervoer en beroepsgoederenvervoer?
Walther Ploos van Amstel schrijft erover op Logistiek.nl:
Stadsdistributie
In steden is meer dan tweederde van het transport eigen vervoer. Veel bedrijven in vooral de groothandel in de bouw en food service voeren hun transport graag zelf uit. Ze zien de chauffeur als verlengstuk van het bedrijf en koesteren dat dagelijkse contact met klanten.
Die behulpzame chauffeur die nog even helpt om de fusten de kelder in te brengen en die vertrouwde chauffeur aan de deur die weet hoe je om moet gaan met kwetsbare producten op de bouwplaats maken het verschil. Het lijkt vanzelfsprekend, toch wordt het er niet eenvoudiger op om nog in de stad te komen.
Druk in de steden
Meer leveringen van webwinkels leiden tot meer vrachtwagens en bestelbusjes. Onderlinge leveringen tussen consumenten via sociale marktplaatsen nemen ook toe. Twee van de drie transacties op het internet zijn tussen consumenten onderling via sociale marktplaatsen.
Tegelijk leidt de opkomst van ‘nano stores‘, gemakswinkeltjes in de buurt, tot fijnmaziger en vaker leveren. Ik heb vijf Albert Heijn’s to go binnen 500 meter van mijn huis, twee AH-supermarkten en dagelijks rijdt Appie.nl vele malen voor onze deur langs. Het moet vers, vlug en volledig. Het is wachten op de eerste buurtwinkels voor bouwmaterialen die meteen ook afhaalpunt zijn.
De horeca wil elke dag verse producten serveren. De aannemers willen ongestoord kunnen werken.
Regels
Vroeger kon je nog met volle wagens de stad in. Met de steeds kleinere, en frequentere, zendingen lukt dat niet meer. En, dan komt de lokale overheid ook nog eens met allerlei hinderlijke regels en milieuzones.
Bedrijven met eigen vervoer maken zich terecht zorgen om stedelijke distributie. Schonere, stillere, veiligere en kleinere voertuigen zijn de nieuwe norm in steden. Die voertuigen zijn met hun boordcomputers verbonden met lokale verkeerscentrales om opstoppingen, werkzaamheden en scholen te mijden. De vrachtwagen is te gast in de stad.
Er zijn grote investeringen nodig om straks te voldoen aan de eisen die lokale gemeenten opleggen. Graag zou je die investeringen met collega’s willen delen. Of, je wilt samen met andere leveranciers vervoersstromen naar eenzelfde afleveradres bundelen. Dan ben je die klant ook nog eens beter ten dienste. De verladers, met eigen vervoer, zijn goed in staat om direct met hun klant te overleggen over slimmer leveren. Dat is meteen een win-win.
Liberalisering
Echter, de regels voor eigen vervoer staan samenwerking tussen verladers in de weg. Je mag niet zomaar elkaars lading vervoeren. Is uitbesteding van transport in steden dan echt de enige optie? Dan gaat het wel heel lang duren voordat we stedelijke distributie op orde krijgen.
De Europese Unie werkt aan verdere liberalisering van het wegtransport door het beroepsgoederenvervoer. De vraag is of de verdere liberalisering van het eigen vervoer niet veel effectiever is en meer resultaten oplevert. Ik weet het antwoord wel. Er is een gelijk speelveld voor eigen vervoer en beroepsgoederenvervoer nodig.
Lees meer columns van Walther Ploos van Amstel hier.