Tijdens het wereldwijde City Logistics Conference presenteerde professor Joubert de resultaten van een studie naar de inzet van elektrische vrachtwagen voor een bedrijf in Zuid-Afrika.
Op basis van modellen over uitstoot, kosten, laadbehoefte, klantenorders en routes kwam hij uit op een gemengde vloot met eenderde dieselvrachtwagens en tweederde elektrische vrachtwagens als beste oplossing. De gemengde vloot gaf een haalbare en betaalbare oplossing met de inzet van het minste aantal voertuigen en chauffeurs. Als de elektrische vrachtwagens goedkoper worden en een grotere actieradius krijgen dan zal het aandeel elektrisch op termijn toenemen.
In de discussie kwam de invoering van lokale zero-emissie zones ter sprake. Die ‘harde’ zones zouden betekenen dat het bedrijf meer voertuigen en chauffeurs nodig zou hebben, met meer operationele kosten, en uiteindelijk een mindere uitstootreductie zou behalen. Kan dat betekenen dat de zero-emissie zones in de praktijk minder effectief zijn? En het bovendien voor bedrijven onnodig duurder maakt.
Het onderzoek van professor Joubert roept de vraag op of voor de verduurzaming van wegtransport het niet beter is te kiezen voor een zero-emissie ‘budget’ en het stevig beprijzen van uitstoot, het aanscherpen van de CO2-normen voor voertuigen en afspraken met de producenten van voertuigen? Dan kunnen bedrijven hun vloot stap voor stap, haalbaar en betaalbaar, ontwikkelen naar volledig duurzaam.
De zero-emissie zones kunnen wel eens onnodig knellend zijn voor bedrijven en de transitie naar duurzaam wegtransport juist vertragen. Gelukkig kiezen echte ondernemers zelf voor verduurzaming.
Walther Ploos van Amstel.