Autotoegankelijkheid is niet meer vanzelfsprekend. Wen er maar aan

Er is veel gedoe over de pilot met de knip op de Weesperstraat. Er zijn veel reacties die uitgaan van de vanzelfsprekende autotoegankelijkheid van de stad voor ouderen, thuiskappers en toeristen. Met die vanzelfsprekendheid komt het debat over autoluw natuurlijk niet verder; iets met van Venus of van Mars komen. Er zijn ook veel andere geluiden die de pilot juist toe juichen. Het autoluwe hek is van de dam! Hoe nu verder?

Bijna twee derde van de Amsterdammers is voor minder autoroutes door de stad en meer via de A10, zegt Parool na onderzoek. Daarnaast steunt 65 procent het beleid van het invoeren van 30 kilometer per uur als maximumsnelheid in heel Amsterdam.

Autotoegankelijkheid als privilege is geen vanzelfsprekendheid meer. Ook niet in andere steden. Wen er maar aan. Bewoners, bezoekers en ondernemers zullen duidelijk moeten maken waarom ze daarop recht hebben. Autoluw is het nieuwe normaal. Iedereen moet bij de komende autoluwe plannen creatief meedenken over oplossingen die een breed draagvlak hebben en die in de praktijk werken. Die dialoog mist overigens in de lopende pilot.

Waar blijft dat inspirerende masterplan dat de stad weer gaat verbinden op basis van een goed verhaal over wat voor stad we willen zijn voor wie? Een masterplan dat gaat over nabijheid, verblijven, verplaatsen en beleven. dat gaat over mensen; bewoners, ondernemers en bezoekers. En niet over voertuigen, fietsen, bussen en andere vervoersmiddelen.

Samen met Luca Bertolini en Marco te Brömmelstroet schreef ik in Parool: “Wat als we in plaats van krampachtig vast te houden aan de schijnzekerheden van het bestaande, de onvermijdelijke onzekerheid van anders denken en doen zouden omarmen?’. Praat niet over een autoluwe stad, maar eerder en consequent over een ontspannen stad, of een verbonden stad, met mobiliteitsimplicaties als gevolg, niet als vertrekpunt.

De toekomst van de Amsterdamse mobiliteit gaat veel verder dan de portefeuille van een enkele verkeerswethouder. Dit raakt ook de ruimtelijke ordening van de stad, de economie van de stad en de gezondheid in de stad. De visie op de toekomst van mobiliteit, en van verblijven en verplaatsen, is de gemeenschappelijke verantwoordelijkheid van het college.

En ja, zo’n plan moet integraal en breed gedragen zijn. Of je dat nu wilt of niet. Of je dat nu complex vindt of niet.

Walther Ploos van Amstel.
Update 18 juni: dank voor waardevolle aanvullingen en commentaren. Het gaat niet om bereikbaarheid, maar om autotoegankelijkheid.
8 Comments
  1. Draagvlak volgt vaak op integere en integrale participatie, gemeente wen daar dan ook maar aan….
    Ps als persoon met beperking wordt ik achter de geraniums geduwd, tenzij ik vermogend genoeg ben om mijn vrijheid te kopen….

  2. Enerzijds zijn we gewend snel transacties te doen, dank zij de digitale weg (altijd een snelweg, tenzij gehackt wordt) en willen ook snel kilometers verder zijn in enkele minuten – dit is het eeuwige in een ogenblik. En zo zijn we ongeduldig geworden. Anderzijds hebben we heel veel vrije tijd voor dolce far niente. Maar zij die zorg bieden en nodig hebben moeten wachten, omrijden, omdat je niet digitaal kan genezen. Zij die op een vaste tijd moeten werken, bv. leerkrachten, verpleegkundigen, fysiotherapeuten, etc. moeten voor hun tocht naar en van het werk extra tijd inboeken. DE vraag is of er inhoudelijke integere deskundigen hier bezig zijn of politici en ambtenaren die hun politieke stokpaardje willen realiseren.

  3. Autotoegangkelijkheid 365 dagen per jaar in heel nederland altijd vanzelfsprekend over al.Het recht om zelf te beslissen en op welke manier je zelf ergens wilt komen.Daar hoort de auto ook bij.

  4. Ok, Meneer Ploos van Amstel, rechten zijn old school en privileges het nieuwe normaal. U kunt dat gewoon vinden, maar het is natuurlijk de omgekeerde wereld. Het Parool laat alleen voorstanders aan het woord. Het MKB, de taxichauffeur, de markthandelaar, de ouderen, kinderen, en ieder ander die niet meer bereikbaar is of geen kant meer op kan, krijgt geen podium om zijn zegje te doen
    Dit is onderdeel van de 15 minuten steden. Of Ultra Low Emission Zone, zoals hiin Londen heet. Daar krijgen ambulance chauffeurs boetes als ze hun werk doen. Welkom in de digitale gevangenis. Ooit werd de EU opgericht voor vrije beweging van mensen en goederen. Nu is vrije beweging een privilege geworden. Deze “proef” is een farce want vindt plaats in de zomer. De onderzoeksvraag is uiterst beperkt en de fysieke infrastructuur is al aangelegd.

  5. Waarom moet ik hieraan wennen en van wie, ik behoor niet tot de kleine groep voorstanders, als je geen autos wil ga in een plaggenhut op de hei wonen.
    Zonder auto kan ik niet mijn werk doen, OV is geen alternatief

  6. Nee Ron, het is andersom. Als jij zo per se een auto wil, dan ga jíj in een plaggenhut op de hei wonen. De stad is niet gebouwd voor de auto.

  7. Eindelijk eens een goed en onbevooroordeeld stuk onder dit moeilijke onderwerp

Leave a Reply

Walther Ploos van Amstel  

Passie in logistiek & supply chain management

FOLLOW